Lezer Buszowski reageerde op mijn vorige column met de opvatting dat deze column nogal wat veronderstellingen bevatte. Op mijn vraag wat hij als veronderstellingen beschouwde, citeert hij uitspraken die ik in die column heb gedaan. (rood weergegeven).
Mijn toelichting, op de door mij gedane uitspraken, geef ik hieronder (in zwart).
Om wat voorbeelden te geven qua veronderstellingen:
“Enkhuizen telt ruim 14000 kiesgerechtigden. Het zou me verbazen als meer dan een kwart procent (35) bij de dagelijkse politiek gang van zaken betrokken zou zijn.”
Dat komt neer op 17 raadsleden, wat commissieleden en hier en daar wat partijleden. Een commissielid liet onlangs weten geen antwoord te hebben op de aan hem gestelde vraag, “omdat hij de politiek niet zo volgde” en sommige raadsleden wekken dezelfde indruk. Maar zelfs als we het aantal betrokkenen verdubbelen, dan ben ik nog steeds niet onder de indruk.
“Het besluit zelf is altijd openbaar, maar de gronden, waarop het is genomen, blijven vaak in nevelen gehuld”
Tijdens raadsvergadering wordt dikwijls verwezen naar antwoorden die gegeven zijn in besloten fora (zoals Agora) of besloten bijeenkomsten. Onlangs is besloten om de presidium vergaderingen besloten te houden. Sindsdien ontbreekt niet alleen de agenda, maar ook wat er tijdens die bijeenkomsten informeel is besloten. Het presidium telt 9 leden, een automatische raadsmeerderheid.
“Dat is geen democratie, maar een homeopathische versie van iets dat we, gemakshalve, een democratie noemen”
Democratie is heerschappij van het volk. Een heerschappij waar minder dan 1% van de bevolking bij betrokken is (of invloed op kan uitoefenen), verdient nauwelijks nog de naam democratie.
“Eenmaal gekozen bekommert het merendeel van de gekozenen zich niet meer om de kiezers. Beleid wordt binnenskamers gewijzigd, zonder enige vorm van overleg.”
Ik kan mij (uitgezonderd de SP) de afgelopen 5 jaar geen vergadering herinneren die georganiseerd was door een politieke partij met als doel hun kiezers te informeren. Op dit blog vindt u de “newsfeed” van alle politieke partijen. Voor het merendeel van de partijen heeft zich na de verkiezingen niets afgespeeld dat de moeite van het vermelden waard was.
Voorbeeld van een “interne” beleidswijziging. Het besluit de grond op het REZ niet in erfpacht uit te geven, maar te verkopen.
“Kritiek op deze werkwijze wordt hooghartig van de hand gewezen en dat maakt, dat het vertrouwen in het systeem van representatieve democratie steeds verder daalt.”
Mijn blog bestaan meer dan 9 jaar. Behalve Bokhove (in het verleden) en Langbroek (zo nu en dan) geen enkele reactie van raadsleden op de vragen die ik in het openbaar stel. Terwijl men tegelijkertijd de mond vol heeft over participatie (deelname aan het proces) en transparantie (inzichtelijkheid van het proces).
“En wilt u serieus beweren dat er met betrekking tot de lokale politiek geen onafhankelijke pers is? Dit lijkt mij bijzonder curieus, maar ik sta open voor bewijzen die dat bevestigen.”
Ik stelde dat de landelijke pers nog wel in staat is de landelijke politiek kritisch te volgen, maar dat dit lokaal totaal anders is. Tijd en geld ontbreekt eenvoudig voor het kritisch volgen van de lokale politiek. Men beperkt zich tot het doen van verslag.. Het optekenen van wat er wordt gezegd. Informatie over politiek in de betaalde media, wijkt nauwelijks af van de informatie in de gratis media. Omdat beiden gebruik maken van dezelfde (door de overheid verstrekte informatie) die vaak letterlijk wordt overgenomen.
Verder blijft een “vereniging van kiezers” voor mij nogal vaag. Kritische burgers juig ik toe , als dat een vereniging moet heten: prima.
De praktijk leert dat politici weinig gevoelig zijn voor argumenten, maar des te meer voor getallen. Zolang de kritiek (op hun functioneren) van een individu komt besteed men er geen aandacht aan.
Wellicht wordt dat anders als die kritiek (op hun functioneren) afkomstig zou zijn van een vereniging.van kiezers.
Door middel van het bovenstaande aanvullingen probeer ik aan te geven dat het niet zozeer gaat om veronderstellingen, maar om meningen die gebaseerd zijn op feiten. Je kunt het niet eens zijn met de mening, maar dan zul je ook een andere verklaring voor de feiten moeten geven.
Doorgaans heten kiezers stemgerechtigden, dat zijn burgers die mogen stemmen en daarmee hun stem kunnen uitbrengen op een partij van hun keuze, en daarmee het vertrouwen in het behartigen van belangen.
Dat mensen door het uitbrengen van hun stem hun vertrouwen uitspreken in de partij waarop ze gestemd hebben lijkt me echter WEL een “politieke” veronderstelling.
Dat de helft van de bevolking weigert om te stemmen, (omdat men geen vertrouwen meer heeft in het systeem en de daarin optredende partijen) is algemeen geaccepteerd.
Echter, dat daaruit volgt, dat de andere helft die WEL gaat stemmen, dat doet vanwege het vertrouwen dat men heeft in de partijen en het systeem, lijkt me een overhaaste conclusie.
Tot slot, bezwaren tegen de door mij uitgesproken meningen (geen veronderstellingen) ben ik vaker tegen gekomen. Als excuus van politici om niet te hoeven reageren op mijn blog. Omdat het (in hun ogen) altijd ging om (onbewezen) veronderstellingen.
Het zou me zelfs niet verbazen als die kwalificatie een ambtelijke oorsprong heeft. Voor veel lokale politici staan ambtelijke opvattingen bijna gelijk aan Gods woord, waar niet aan mag worden getwijfeld.
Maar of dat vermoeden juist is, kan natuurlijk alleen Buszowski (wie hij ook mag zijn) bevestigen of ontkennen.
PaljasProjecten 
Hierbij de antwoorden van Buszowski op Pim.
Ik hoop dat de lezer er nog uitkomt…
Tussen aanhalingstekens en schuingedrukt citaten van Pim door Buszowski, schuingedrukt het antwoord van Pim en vervolgens rechtgedrukt met inspringende streepjes de reactie van Buszowski op Pim.
(Ik doe dit op de telefoon.
Pim; moderate qua layout ok, inhoudelijk niet natuurlijk:-))
“Enkhuizen telt ruim 14000 kiesgerechtigden. Het zou me verbazen als meer dan een kwart procent (35) bij de dagelijkse politiek gang van zaken betrokken zou zijn.”
Dat komt neer op 17 raadsleden, wat commissieleden en hier en daar wat partijleden. Een commissielid liet onlangs weten geen antwoord te hebben op de aan hem gestelde vraag, “omdat hij de politiek niet zo volgde” en sommige raadsleden wekken dezelfde indruk. Maar zelfs als we het aantal betrokkenen verdubbelen, dan ben ik nog steeds niet onder de indruk.
—Ok, de definitie van “betrokken” heb ik hier kennelijk verkeerd geïnterpreteerd.
Ik ken meerdere politiek betrokken burgers, waaronder u. Maar als u alleen raadsleden en commissieleden rekent tot betrokken tot de dagelijkse politieke gang van zaken heeft u gelijk.
Helaas ligt in de wet het aantal raadsleden per gemeente vast. Dat is dus geen keuze.
“Het besluit zelf is altijd openbaar, maar de gronden, waarop het is genomen, blijven vaak in nevelen gehuld”
Tijdens raadsvergadering wordt dikwijls verwezen naar antwoorden die gegeven zij in besloten fora (zoals Agora) of besloten bijeenkomsten. Onlangs is besloten om de presidium vergaderingen besloten te houden. Sindsdien ontbreekt niet alleen de agenda, maar ook wat er tijdens die bijeenkomsten informeel is besloten. Het presidium telt 9 leden, een automatische raadsmeerderheid.
—Het presidium is niets meer dan het vaststellen van de concept-agenda voor de raadsvergadering. De vastgestelde agenda is zeker openbaar. Een “informeel besluit” lijkt mij in gemeenteland een contradictio in terminus…
“Dat is geen democratie, maar een homeopathische versie van iets dat we, gemakshalve, een democratie noemen”
Democratie is heerschappij van het volk. Een heerschappij waar minder dan 1% van de bevolking bij betrokken is (of invloed op kan uitoefenen), verdient nauwelijks nog de naam democratie.
—Het staat toch iedere burger vrij betrokken te zijn?
Dit kan door stemmen en/of lidmaatschap van een politieke partij.
Invloed heeft iedere kiesgerechtigde: door stemrecht. Door gebruik te maken van het stemrecht ontstaat een vertegenwoordiging van de bevolking.
“Eenmaal gekozen bekommert het merendeel van de gekozenen zich niet meer om de kiezers. Beleid wordt binnenskamers gewijzigd, zonder enige vorm van overleg.”
Ik kan mij (uitgezonderd de SP) de afgelopen 5 jaar geen vergadering herinneren die georganiseerd was door een politieke partij met als doel hun kiezers te informeren. Op dit blog vindt u de “newsfeed” van alle politieke partijen. Voor het merendeel van de partijen heeft zich na de verkiezingen niets afgespeeld dat de moeite van het vermelden waard was.
Voorbeeld van een
“interne”beleidswijziging. Het besluit de grond op het REZ niet in erfpacht uit te geven, maar te verkopen.
—Ik denk dat hier het probleem is dat er weliswaar kiezers zijn die gaan stemmen, maar zich niet te committeren aan een partij. Lidmaatschap aan een partij geeft invloed op het gevoerde beleid van de partij, en invloed op het al dan niet informeren van de achterban en/of andere geïnteresseerden.
Hier ligt dus een verantwoordelijkheid voor de kiezer, dat zijn u en ik.
Uw punt van erfpacht zoek ik nog even uit.
“Kritiek op deze werkwijze wordt hooghartig van de hand gewezen en dat maakt, dat het vertrouwen in het systeem van representatieve democratie steeds verder daalt.”
Mijn blog bestaan meer dan 9 jaar. Behalve Bokhove (in het verleden) en Langbroek (zo nu en dan) geen enkele reactie van raadsleden op de vragen die ik in het openbaar stel. Terwijl men tegelijkertijd de mond vol heeft over participatie (deelname aan het proces) en transparantie (inzichtelijkheid van het proces).
—Voor het “hooghartig van de hand wijzen” moet ik u kennelijk maar geloven op uw woord?
Waar stelt u “openbaar” uw vragen?
Op straat, uw blog, per mail(aan wie?), een openbare raadsvergadering?
“En wilt u serieus beweren dat er met betrekking tot de lokale politiek geen onafhankelijke pers is? Dit lijkt mij bijzonder curieus, maar ik sta open voor bewijzen die dat bevestigen.”
Ik stelde dat de landelijke pers nog wel in staat is de landelijke politiek kritisch te volgen, maar dat dit lokaal totaal anders is. Tijd en geld ontbreekt eenvoudig voor het kritisch volgen van de lokale politiek. Men beperkt zich tot het doen van verslag.. Het optekenen van wat er wordt gezegd. Informatie over politiek in de betaalde media, wijkt nauwelijks af van de informatie in de gratis media. Omdat beiden gebruik maken van dezelfde (door de overheid verstrekte informatie) die vaak letterlijk wordt overgenomen.
—Het doen van “verslag” lijkt mij juist primair een taak van de media. Dat de verslaggeving tussen betaald en onbetaald niet verschilt lijkt mij een juist compliment.
Verder blijft een “vereniging van kiezers” voor mij nogal vaag. Kritische burgers juig ik toe , als dat een vereniging moet heten: prima.
De praktijk leert dat politici weinig gevoelig zijn voor argumenten, maar des te meer voor getallen. Zolang de kritiek (op hun functioneren) van een individu komt besteed men er geen aandacht aan.
Wellicht wordt dat anders als die kritiek (op hun functioneren) afkomstig zou zijn van een vereniging.van kiezers.
Door middel van het bovenstaande aanvullingen probeer ik aan te geven dat het niet zozeer gaat om veronderstellingen, maar om meningen die gebaseerd zijn op feiten. Je kunt het niet eens zijn met de mening, maar dan zul je ook een andere verklaring voor de feiten moeten geven.
—Doorgaans heten kiezers stemgerechtigden, dat zijn burgers die mogen stemmen en daarmee hun stem kunnen uitbrengen op een partij van hun keuze, (feitelijk een vereniging) en daarmee het vertrouwen in het behartigen van hun belangen.
Daar komen getallen uit voort die een uitkomst zijn van kiezers die hun vertrouwen geven.
Dus idd: een individu geeft niet veel gewicht, en gelukkig maar. Meerdere individuen dus wel.
En hier komt u weer…”Je kunt het niet eens zijn met de mening, maar dan zul je ook een andere verklaring voor de feiten moeten geven”.
Waar zijn dan de feiten?
Dat de helft van de bevolking weigert om te stemmen, (omdat men geen vertrouwen meer heeft in het systeem en de daarin optredende partijen) is algemeen geaccepteerd.
Echter, dat daaruit volgt, dat de andere helft die WEL gaat stemmen, dat doet vanwege het vertrouwen dat men heeft in de partijen en het systeem, lijkt me een overhaaste conclusie.
—Dat de helft van de bevolking niet stemt door gebrek aan vertrouwen zie ik graag aangetoond , of is dat een mening en daarmee een feit? Uw opmerking dat dat “algemeen geaccepteerd” is, is helaas nogal een dooddoener, de daaropvolgende zinsnede eveneens, en bovendien een belediging voor een ieder die wel de moeite neemt te stemmen.
Tot slot, bezwaren tegen de door mij uitgesproken meningen (geen veronderstellingen) ben ik vaker tegen gekomen. Als excuus van politici om niet te hoeven reageren op mijn blog. Omdat het (in hun ogen) altijd ging om (onbewezen) veronderstellingen.
Het zou me zelfs niet verbazen als die kwalificatie een ambtelijke oorsprong heeft. Voor veel lokale politici staan ambtelijke opvattingen bijna gelijk aan Gods woord, waar niet aan mag worden getwijfeld.
Maar of dat vermoeden juist is, kan natuurlijk alleen Buszowski (wie hij ook mag zijn) bevestigen of ontkennen.
—Hierop kan ik alvast antwoorden dat ik geen ambtenaar ben of een publieke functie vervul.
Ik ben een betrokken burger, zoals u.
Verder denk ik dat meningen zonder onderbouwing los zand zijn. Wat kan iemand (bv ambtenaar) met een mening van een individu?
—Verder heb ik sterk het gevoel dat u makkelijk meningen verkoopt als zijnde feiten. Als het geen aantoonbare feiten zijn, zijn het dus wél veronderstellingen.
U kunt best sterke argumenten hebben, maar die zijn helaas nog niet te verifiëren.
Ik ben vooral benieuwd naar een objectieve chronologie mbt OREZ, gezien dat uw en ook mijn interesse heeft.
En verder: mag ik concluderen dat u geen voorstander bent van de democratie zoals die is ingericht in Nederland , omdat een individu onvoldoende macht heeft de lokale politiek te beïnvloeden?
Ik volg uw blog omdat ik geïnteresseerd ben in de lokale politiek en de keuzes die hier worden gemaakt. Hierin probeer ik een open blik te hebben en open te staan voor alle steekhoudende argumenten.
LikeLike
Over presidium wil ik wel een persoonlijke ervaring kwijt in een andere gemeente. Het was in 1992,toen iedere gemeente een overdekt zwembad wilde binnen haar muren.
Er was veel publiciteit geweest en toen ik in beeld kwam, waren er nog 8.weken te gaan voor de opening.
Men was blij,dat ik interesse had -burgemeester., secr. en verantwoordelijk ambtenaar.
Het presidium, zijnde de fractievoorzitters hebben binnen twee dagen het besluit “uitgewerkt” tot voorstel en in stemming gebracht. Ik kon beginnen met mijn vof tot exploitatie.
Hoe deze procedure wordt genoemd is voor mij al lang niet meer van belang. Maar het zal ook in den lande geen onbekend verschijnsel zijn.
LikeLike
Ik begrijp niet goed wat je voorstel was. Het Presidium neemt formeel geen besluiten, maar kan natuurlijk wel instemmen met een later door de raad te nemen besluit. Presidium in Enkhuizen heeft 9 leden, dus dat is automatisch een raadsmeerderheid.
LikeLike
In mijn voorbeeld werden de fractievoorzitters aangespoord om een positief besluit te nemen en de fractieleden te “masseren” om mee te gaan in dat besluit. De fractievoorztters werden als presidium bestempeld.
LikeLike
Je kunt (denk ik) beter zeggen het presidium reageerde positief op een voorgenomen besluit, anders krijgt je de taalpolitie op je dak die volhoudt dat het presidium formeel geen besluiten neemt. Informeel doen ze het natuurlijk wel en worden de overige raadsleden niet alleen gemasseerd, maar ook geïnstrueerd om wat er (in het presidium) is bekokstoofd in openbare de raadsvergadering te bekrachtigen.
Aangezien sinds kort (en onder toejuichingen van de burgemeester) de openbare presidium vergaderingen zijn afgeschaft zijn de openbare raadsvergadering niet meer dan onbeholpen toneeluitvoeringen, alleen maar nodig omdat de wet voorschrijft dat besluiten in openbare bijeenkomsten moeten worden genomen.
LikeLike
Ik kan mezelf wel vinden in de strekking van jouw reaktie.
Niet iedere kiesgerechtigde maakt mee, wat ik heb meegemaakt. Maar vertrouwen in onze volksvertegenwoordigers is door hun eigen geklungel wel drastisch afgenomen.
LikeLike